mendi

*mend/i (tr)

Postuli, ke iu faru ian poste pagotan servon aŭ liveru ian poste pagotan komercaĵon: mendi veston al tajloro; mendi karbon, meblojn; mendi ĉambron en hotelo: mendi kotleton en restoracio (B); vi jam de longe kurus mendi por li uniformeton (Z); mendi sidlokojn en aviadilo, en teatro; mendu atendu (Z) (senfine atendu); la 4 mendintoj pagis (Z); grandan dankon pro la menditaj 50 ekzempleroj (Z).
  • mendo
    Ago de tiu, kiu mendas: ĉu venis nenia mendo?, la mendojn mi plenumis (Z); la mendoj ne kovras eĉ la koston de la anoncoj (Z); fari mendon de unu loĝio. [VIDU] mendolibro.
  • mendadi
    Regule, laŭbezone mendi, precipe pp homgrupo, societo, publiko.
  • mendado
    [FINANCO] Tuto de la mendoj pri varoj aŭ servoj, kiujn la konsumantoj kapablas akiri en difinita tempo kaj je difinita prezo.
    postulado, ofertado.
  • mendilo
    Surskribota folio por mendi.
  • antaŭmendi
    Mendi (libron, albumon ks) antaŭ la eldono: la antaŭmendantoj ĝuos rabaton de unu triono.
  • malmendi
    Nuligi mendon.

    Fari mendon de unu loĝio ĉe la unua balkono. Leĝo pri ofertado kaj mendado.
    liveri : havigi aĉetitan objekton al la aĉetinto; alporti menditaĵon, poŝtaĵon. postuli.
    aĉeti. komerci. merkato.

    Iel rilatitaj:

    abonx antaŭ aĉetx komercx librx merkatx ofertx pagx