kanzono

kanzon/o (8)

  1. [BELETRO] Poemo, iniciatita de Danto kaj perfektigita de Petrarko, konsistanta el certa nombro da stancoj (5, 7) inter si egalaj kaj pli mallonga strofo fine.
  1. Versaĵo konsistanta el egalaj strofoj finiĝantaj per refreno, kaj destinita esti kantata.
  • kanzonisto
    Tiu, kiu verkas kaj kantas kanzonojn: Montmartra kanzonisto.
  • prikanzoni (tr)
    ŝerce ataki iun en kanzono.

    kanzono

    Esprimoj:

    Kelkaj kunmetaĵoj:

    kanzonisto, prikanzoni, vinkanzono

    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:

    Danto
    Petrarko
    gaja, sprita, moka
    kabaredo
    kanto.
    muziko
    poemo
    polifonio
    refreno, re kantaĵo
    stanco
    strofo
    versaĵo

    Rilatitaj vortoj:

    Iel rilatitaj:

    Dantx Petrarkx baladx gajx kabaredx kantx mokx muzikx poemx polifonix refrenx spritx stancx strofx versx