eklezio

[HISTORIO] ĉiu el la kunvenoj, en kiuj la unuaj kristanoj preĝis al Jesuo k faris, por memorigo pri li, rite komunan manĝon: Gajo, la gastiganto [...] de la tuta eklezio (N); estas honto por virino paroli en la eklezio (N); la eklezioj de Azio vin salutas (N).

[KRISTANISMO] (maj.) La ideala societo de la kredantoj el ĉiuj lokoj k el ĉiuj tempoj, regata de Kristo: mi forte persekutis la eklezion de Dio (N); Kristo estas kapo de la eklezio (N); la batalanta (sur tero), la triumfanta (en ĉielo) eklezio; la Patroj de la eklezio.

[KRISTANISMO] (min. aŭ maj.) Organizita komunumo en difinita tempo, loko aŭ formo: la praa eklezio; la Skota eklezio; la Romkatolika, la Anglikana, la ortodoksa eklezioj; kiel diktas al li la instruoj de lia eklezio (Z); mi estas servanto de la eklezio (Z).
konfesio.

(evi) Analoga religia komunumo ekster kristanismo: la budhisma eklezio (
samgo).

eklezia
Rilata al eklezio: la ekleziaj ŝtatoj (pasintece posedataj de la papo).

ekleziano
Ano de eklezio.

eklezianeco
Aparteneco al eklezio (
konfesio).

ekleziulo
Kleriko: treege bone, mia ekleziulo! (Z).

ekstereklezia
Ne rilata, ne apartenanta al eklezio.
civila, laika, profana, sekulara.

praeklezio
[KRISTANISMO] La unua kristana komunumo en Jerusalemo.

protoeklezio
Eklezio de la unuaj jc.

samekleziano
Ano de la sama eklezio.

ŝtateklezio
Regne organizita eklezio, reguligita de la ŝtata leĝodonado k ekonomie garantiata de la ŝtato.