daktilo

*daktil/o

  1. [ BOTANIKO] La frukto de daktilujo; bero ruĝbruna, havanta tre sukeran karnon k longan, glatan, malmolan, unusulkan kernon (semon); uzata kiel grava nutraĵo en Afriko, ordinare kiel frandaĵo en aliaj landoj: freŝa, seka daktilo; kerno de daktilo.
  1. [BELETRO] Vers· piedo, konsistanta el unu longa aŭ akcentita k du mallongaj aŭ senakcentaj silaboj: ekz. 'tiu ĉi' (-UU).
  • daktila
    Rilata al daktilo: daktila faruno, vino; daktila verso.
  • daktilujo, daktilarbo, daktilopalmo (X)
    [BOTANIKO] Sp. de palmo kun senbranĉa trunko, supre portanta aron da folioj, k kies fruktoj estas daktiloj; origina el N Afriko (kie la sovaĝa formo ŝajne malaperis), kultivata en la tropikklimataj regionoj. SIN. daktila feniko.
    daktilo

    daktilo


    Iel rilatitaj:

    BOTANIKO arbx fenikx fruktx palmx piedx versx