tiam
*tiam
- En tiu tempo, en tiu momento: post la kongreso mi estos pli libera, kaj tiam mi povos plenumi la deziron de la Pariza grupo (Z); (sed ne pli frue ol tiam!) volu proponi [...] (Z); kaj se vi tiam ankoraŭ staros fortike, tiam mi diros, ke vi gajnis (Z); de tiam li estis malsana; la estonteco de nia afero estos plene garantiita nur tiam, kiam ĝi absolute neniom dependos de la sorto de unu homo (Z).
- ĉe tiu okazo, ĉe tiuj kondiĉoj: rompu la murojn inter la popoloj, nur tiam povos malaperi tiaj bestaĵoj kaj krimoj (Z); la artikolo estas uzata tiam, kiam ni parolas pri personoj aŭ objektoj konataj (Z); se ni konscios bone la esencon kaj celon de niaj kongresoj, tiam ni venados al ili kun ĉiam freŝa entuziasmo (Z); se ĉiu balaos antaŭ sia pordo, tiam en la tuta urbo estos ordo (Z).
tiama
Ekzistanta en tiu tempo: la tiamaj gazetoj nenion raportas pri tio; la posttiama diskutoj forgesigis la originalan proponon. tiamulo
Homo, vivanta en tiu tempo.
samtempulo.
PMEG: [tabelvortojje -iam]
- CXiu klopodu en sia metio, tiam al la urbo mankos nenio.
- De tiam, cxio far gxis indiferenta por li.
- Multa akvo defluos, gxis tiam sub la pontoj (pasos longa tempo gxis...)
- Se cxiu balaos antaux sia pordo, tiam en la urbo estos ordo.
- iam, kiam, tiam, neniam, cxiam.
- momento.
- okazo.
- samtempulo.
- se kaj nur se, se... kaj nur tiam.
antaŭ. tempo.
Iel rilatitaj:
antaŭ
do
iam
intertempx
jam
siatempx
tempx