normala

normal/a (1)

  1. Tia, kian oni povas antaŭvidi laŭ la naturo, la kutimo, la ordinaraj kondiĉoj: infano de normala kresko; la normala temperaturo de la homa korpo estas 37°C; normala pozicio de levilo, de montrilo, tia vetero estas normala en tiu ĉi sezono; (f) la politika situacio refariĝis normala.
  1. [MATEMATIKO] Orta.
  1. [MATEMATIKO] (pp grupo kaj ties subgrupo) Tia, ke la dekstraj kunaroj de la subgrupo estas ankaŭ maldekstraj kunaroj.
  1. [STATISTIKO] (pp distribuo) Vd distribuo.
  • normalo
    1. Kutima, meza stato, nivelo ks: inteligenteco supera al la normalo; la seismogramo nun revenas al la normalo.
    1. [MATEMATIKO] (pp kurbo aŭ surfaco) Ortanto.
  • normaleco
    Eco de io normala: kontroli la normalecon de la reagoj de individuo en donita situacio.
  • normaligi
    Igi normala, kaj pli speciale konformigi al la interesoj de la mastroj aŭ regantoj: normaligi la laboron (por altigi la produktadon); normaligi la politikan situacion (por ĉesigi popolan movadon).
  • nenormala
    Eksterkutima, ne regule, ne ordinare okazanta.
    anomalio.
  • paranormala
    (pp fenomeno, pruvita aŭ ne) Ne klarigebla per la objektivaj scioj, klarigita de iuj per nekonataj fortoj i.a. psikaj.
    levitacio, telekinezo, telepatio, parapsikologio.
  • paranormalo
    Tia fenomeno.

    normala

    REVO: [normala]
    kutima.Larĝa ŝpuro, normala ŝpuro (1,435 m) : (traklarĝo), etspura trako.meza.normalo.normo.ordinara.paranormala.
    grava. matematiko.

    Iel rilatitaj:

    aberacix anomalix anormalx gravx kutimx larĝx mankx matematikx mezx ordinarx rektangulx