komforto
*komfort/o
ĉio, kio igas la vivadon pli facila, la loĝadon pli oportuna, la hejmon pli ripoziga; ĉio, kio malpliigas penon kaj lacigon en la ĉiutaga vivo: la komforto ne ĉiam kuniĝas kun la lukso (B); havigi al la patrino ian negrandan komforton (Z). [VIDU] butero, forno, sate. komforta
(io) Provizita je komforto, haviganta komforton: komforta domo, seĝo, vagono; komfortaj vivcirkonstancoj; konservi komfortan trankvilecon (Z). komforte
En komforta maniero: komforte sidi, kuŝi; tie la kampa muso loĝis ŝirmite kaj komforte (Z); senti sin komforte.
hejme, oportune. malkomforta, senkomforta
Prezentanta nenian komforton: malgranda senkomforta liteto (Z); estis tre malkomforte (Z).
- facila favora, oportuna, ripoziga.
- hejmo, loĝado
- komforta : ne laciga; agrabla; tiel, ke oni sentas sin bone tie.
- lukso.
- bonhavo : ricevota mono; mono aŭ (pozitiva) saldo ĉe banko aŭ komercisto, kiun kliento povos preni aŭ uzi, kiam li volos; posedo de sufiĉa mono por komforte vivi (bon/hav/o).
- Esti bonstata kaj en komforteco.
- Sin aranĝi komforte.
agrabla. aranĝi. bona. domo. hejmo. komforta. kvalito. laca. loĝi. malbona. riĉa.
Iel rilatitaj:
abnegacix
agrablx
aranĝx
bonx
domx
hejmx
komfortx
kvalitx
lacx
loĝx
malbonx
riĉx
seĝx