kadro
*kadr/o
- Borderaĵo el ia materio, ordinare kvadrata, sed ankaŭ aliforma, ĉirkaŭanta pli-malpli ebenan surfacaĵon: kadro de fenestro (Z), de pordo (Z); kadro de pentraĵo, de spegulo; kadro de panelo, gravuraĵo; la bukso formis malluman kadron al la florriĉa bedo.
framo.
- Vidaĵo, kiu ĉirkaŭas ion: la urbo kuŝis en kadro el freŝa verdaĵo; la palaco liveris bonegan kadron al nia kongreso.
fono.
- Organizita tutaĵo, interne de kiu havas lokon aparta okazaĵo, detalaĵoj, personoj k.a.: la disdonado de la diplomoj okazis en la kadro de tiu adiaŭa vespero; la historia kadro de la vivo de (Z); krevis la malnovaj kadroj de la scienco; krei neŭtralan eksteran kadron, kiu povus unuigi inter si ĉiujn memstare pensantajn homojn (Z); tiu agado fariĝas ekster la kadro de nia asocio.
- Kadrulo.
kadroj
[POLITIKO] Oficistaro kun reganta aŭ ordonanta funkcio en administra, ekonomia, armea, partia institucioj, kontraste kun la popolamaso aŭ la simplaj laboristoj: la kadroj de la industrio, de la polico, de la socioj; ne nur kadroj, sed ankaŭ ordinaraj kamparanoj [...] zorgas pri la akvoutiliga konstruado (ĉ).
kadrulo, aparato. kadri (tr)
ĉirkaŭigi per kadro: ili kadras fenestrojn per cedro (X); liaj manoj estas kiel oraj ringoj, kadritaj per topazoj (X); kolumo; butonumita per ore kadrita (muntita) kameo (Z); (f) profundiĝintaj kaj blue kadritaj okuloj (Z) (de malsana infano). kadre de
En la kadro de. kadrado - Ago per kiu oni kadras ion.
- [FOTOGRAFIO] ĝusta lokado de fotota objekto, por ke ties bildo troviĝu artefekte en la kadro de la fotografaĵo.
kadraĵo
Kadro: pentraĵoj brilis el ora kadraĵo (Z); (f) al virino oni donas brilantan kadraĵon, por ke ŝi altiru la okulojn (Z). kadrulo
Ano de kadroj. kadrumo
[ARKITEKTURO] Borderaĵo, fiksita al la interna parto de aperturo kaj destinita ricevi la kadron de fenestro, pordo, kameno. alkadrigi
[TIPOGRAFIO] Aranĝi (tekston) tiel, ke ambaŭ randoj estas glataj.
rektigi, remburi. enkadrigi
Kadri: oniksaj ŝtonoj, ĉirkaŭe enkadrigitaj per oro (X); (f) la herbejo estis enkadrigita de altaj montoj (Z); fosoj enkadrigitaj de tuta vico da salikoj (Z). senkadra
Ne provizita per kadro: senkadraj okulvitroj; senkadra spegulo. brodkadro
Kadro, sur kiu estas streĉe etendita kanvaso surbrodota. kopikadro
[FOTOGRAFIO] Kadro kun vitro, per kiu oni reproduktas negativon sur paperon. tradukkadro
[BIOLOGIO] Triopa grupiĝo de nukleotidoj en kodonojn: ĉar estas tri nukleotidoj en unu kodono, estas tri tradukkadroj.
kadro
REVO: [kadro]- borderaĵo (framo, rando, ĉasio, medaliono, kartuŝo, paspartuo).
- kadro de (fenestro, vitro, pentraĵo, spegulo, kameno, lito).
- orita kadro.
- sojlo, lintelo.
- Vidaĵo (fono).
ĉarniro : aparato fiksita al (ekzemple) pordo kaj al ĝia kadro, pro kiula pordo povas malfermiĝi turniĝante.Partio precipe el kadroj, ne amaspartio.
pordo.
Iel rilatitaj:
fenestrx
ferx
litx
orx
pordx
spegulx
ĝardenx