falto
falt/o (Z)
- [MEDICINO] Haŭtsulketo ĉe la frunto, vizaĝo aŭ interno de la manoj, ordinare kaŭzita de la aĝo: ŝi havas eĉ ne unu falton; la karno subokule pendis falte.
- [GEOLOGIO] Rezulto de deformiĝo de tereno, en kiu la tavoloj kliniĝas en du malsamaj direktoj, aŭ diverĝaj (kazo de antiklinalo) aŭ konverĝaj (kazo de sinklinalo): stara, oblikva, kuŝa, kunfaŭlta falto.
surpuŝego, puŝtegaĵo.
falti (tr)
Provizi per faltoj: maljuneco faltis ŝian gracian vizaĝon; regiono faltita de terciaraj termovoj; faltiĝinta frunto (Z).
kuntiri. faltaro
Grupo da faltoj en unu loko: tempia faltaro. faltiĝo
[GEOLOGIO] Estiĝo de falto (j): faltiĝo de sedimentoj.
montariĝo. senfaltigi
Operacie restreĉi la haŭton de la vizaĝo, por forigi la faltojn kaj doni pli junan aspekton.
Bildvortaro
13-14 : faltmontaro
13-15 : orta falto
13-16 : oblikva falto
13-17 : klina falto
13-18 : kuŝanta falto
13-19 : antiklinalo (la konveksa parto de simpla geologia falto)
13-20 : akso de antiklinalo
13-21 : sinklinalo (la konkava parto de simpla geologia falto)
13-22 : akso de sinklinalo
13-23 : rompŝovita faltmontaro
Iel rilatitaj:
antiklinalx
faltx
geologix
haŭtx
korpx
montx
sedimentx
sinklinalx
sulkx
vizaĝx