buteo

  1. [ TEKNIKOJ] peco aŭ organo, kiu malhelpas aŭ limigas movon de alia peco laŭ iu direkto: globhava buteo (globhava ringo, kiu rezistas laŭaksan forton sur akso).
    haltilo.
  1. [ ZOOLOGIO] G. (Buteo) de rabo· birdoj el la fam. de akcipitredoj, similaj al aglo, sed malpli grandaj, i.a.: aglobuteo (B. rufinus), (ordinara) buteo (B. buteo), stepbuteo (B. vulpinus), vilkrura buteo (B. lagopus).
    aglo, milvo.
  • vespobuteo
    [ZOOLOGIO] Sp. (Pernis apivorus) de rabobirdoj el la fam. de akcipitredoj, karakterizata de longaj mallarĝaj flugiloj, longa vosto k antaŭen streĉado de la kapo dum la flugado; ĝi elfosas k manĝas terloĝantajn vespojn.

    Iel rilatitaj:

    TEKNIKOJ ZOOLOGIO aglx akcipitrx birdx haltx milvx movx rabx