balanciero

  1. [teknikoj] Oscilanta radeto, kunigita kun spirala risorto, en horloĝo.
  1. [ŝipoj] Aranĝo el stangoj, fiksitaj ekster boato, por certigi ĝian stabilecon: pirogo kun balanciero.
  1. [teknikoj] Organo, kiu en vapormaŝino transmisias la movon de piŝto al ŝafto per bielo k kranko.

Iel rilatitaj:

balancx boax horloĝx oscilx radx spiralx stabilx