asonanco
[beletro] Son·figuro, konsistanta en la ripetado de unu sama aŭ simila vokalo en la sinsekvaj vortoj de frazo, ekz. en 'Noktuo jam ululis sur forumo' aŭ 'Mia magia akvilegio', kie u aŭ i faras asonancojn.
aliteracio. [beletro] Kvazaŭ·rimo kun samaj akcentaj k postakcentaj vokaloj k malsimilaj konsonantoj; ekz. 'faros-baron' aŭ 'fervore-korten'. asonanci (tr)
Fini versojn per asonancoj: asonancita poemo.
agordo.
Iel rilatitaj:
agordx
aliteracix
figurx
poemx
rimx
ripetx
sonx