- Sin sekvi laŭvice, kun pli-malpli da reguleco: la sezonoj alternas; suno k luno alternas en la ĉielo; silento k tondro alternis (Z); terure nun alternas la kolero en mia kor' jen kontraŭ ŝi jen kontraŭ mi (Z).
- [fiziko] Esti laŭvice pozitiva k negativa.
sonalterno
[beletro] Ludo inter du vortoj, kies fonetikaj elementoj estas ĉiuj, aŭ preskaŭ ĉiuj, la samaj, sed ne aranĝitaj en la sama ordo (ekz. 'labori fiŝe k muse' anst. 'fuŝe k mise'). SIN. kontraŭknalo. [VIDU] anagramo, metatezo. alterno , alternado
Ago de aferoj, kiuj alternas. alterna
Prezentanta alternon: alternaj kultivoj; [beletro] alternaj rimoj (laŭ skemo: a b a b); [fiziko] alterna kurento; [botaniko] alternaj floroj, folioj (helice alternantaj laŭlonge de la tigo;
kontraŭe duopaj); [matematiko] alternaj anguloj. alterne
En alterna maniero, aranĝo. alterneco
Eco de io alterna: alterneco de kurento. alternigi
Fari, ke iaj aferoj alternu: alternigi la blankajn k nigrajn ŝtonkubojn en mozaiko; alternigi la virojn k virinojn ĉirkaŭ tablo. alternatoro
[elektro] Maŝino, kiu produktas alternan kurenton per elektromagneta indukto.
Iel rilatitaj:
alix
alternancx
anagramx
aranĝx
elektrx
kulturx
kurentx
manierx
metatezx
sekvx
tempx