vermo

*verm/o

  1. Kn de senvertebruloj pli-malpli longformaj, molaj, senkruraj, ekz. lumbriko, hirudo, askarido, tenio: sub vi sterniĝos vermoj, kaj vermoj estos via kovrilo (X); kiel lanaĵon tramanĝos ilin vermoj (X); kelkaj restigis iom el ĝi ĝis la mateno, kaj aperis en ĝi vermoj, kaj ĝi malbonodoriĝis (X); la vermo estas en la frukto; fromaĝo plena de vermoj; (f) ĉiu havas sian vermon (ĉagrenon); la vermo de la dubo lin ekmordis.
  1. (f) Malŝatinda, senvalora homo: sed mi estas vermo kaj ne homo (X); vi, vermo, ordoni? al mi ordoni? (Z); ve, ve al la dubanta vermo! (Z).
  • vermoj
    1. [ZOOLOGIO] (ark.) Eksa, vasta filumo (Vermes), ampleksanta tre diversajn longformajn senvertebrulojn kun unuebene simetria korpo; ĝiaj klasoj estas nun rigardataj kiel apartaj filumoj, ekz. plathelmintoj, rotaciuloj, nematodoj, anelidoj k.a.
    1. [MEDICINO] Parazitaj intestaj vermoj.
  • antivermaĵo, kontraŭvermaĵo
    [MEDICINO] Vermoforiga planto, medikamento.
  • verma
    Rilata al vermo.
  • vermaro
    Aro, svarmo da malpuraj, putraj vermoj.
  • vermoborita, vermotrua (Z)
    Tia (pp ligno), ke vermoj en ĝi boris al si truojn: vermotrua nukso (Z), meblo.
  • vermoforma
    Havanta la formon de vermo.
  • vermopikita (Z)
    Tia (pp ŝtofo), ke ĝin formanĝis vermoj, tineoj.
  • fadenvermoj
    [ZOOLOGIO] Nematodoj.
  • harvermoj
    Gordiuloj.
  • lumvermo
    Ino de lampiro.
  • platvermoj = plathelmintoj.
  • tervermo
    Lumbriko.

    vermo


    Iel rilatitaj:

    afrodito akantocefalx anelidx arbx artemizix cestodx demodeksx lignx plenx