urtiko

*urtik/o

[BOTANIKO] G. (Urtica el urtikacoj) de unu- kaj plur-jaraj, monoikaj aŭ dioikaj herboj, portantaj harojn, kiuj ĉe eta tuŝo kaŭzas brulan jukon, kun kontraŭe duopaj folioj kaj kun akselaj glomeruloj, panikloj aŭ spikoj el ne okulfrapaj, verdetaj floroj; subkosmopolita g. de ĉ. 80 sp-oj precipe el la mezvarmaj regionoj de la N-hemisfero: el urtiko oni ekstraktas teksajn fibrojn; en ĝiaj palacoj kreskos dornoj kaj urtikoj (X); (f) urtikon frosto ne difektas (Z) (malbonulo floras).
  • urtiki (ntr)
    Produkti senton analogan al tiu de la tuŝado de urtikoj.
  • urtikado
    Tia sentado.
  • urtikeca
    Tia, ke ĝi urtikas.

    urtiko


    Iel rilatitaj:

    arbx bemerix florx herbx