konto

kont/o (3)

Komerca skriba kalkulo pri ŝuldoj aŭ havoj de aparta persono: reguligi sian konton (pagi la ŝuldon); enskribi sumon en ies konton (B); malfermi konton al iu; havi kurantan konton en banko, ĉe la poŝto; donu al mi konton de via administrado (N); (f) komerci je sia propra konto (B) (estante la respondeca mastro); reguligi la kontojn kun iu (trakti iun laŭ lia merito; sin venĝi); la popolo postulos konton de la regantoj (postulos, ke ili pravigu siajn agojn); ŝuldi konton al iu (devi pravigi sian konduton antaŭ li); li pensis, ke la pastroj trompiĝis pri lia konto (B) (liaj planoj). [VIDU] konteltiro, kontresumo, kontrevizoro.
  • kontadi (ntr)
    Teni la kontojn ĉe firmo, negocejo ktp.
  • kontisto
    Homo, kies ofico estas kalkuli la kontojn.
    librotenisto.
  • kontulo
    Persono, havanta konton ĉe iu.

    konto


    Iel rilatitaj:

    amortizx buĝetx deficitx folix hotelx pagx ĉekx