koketa

*koket/a

(iu) Penanta plaĉi, precipe al eventualaj seksaj partneroj, per elegantaj vestoj kaj logaj manieroj: esti koketa antaŭ, kontraŭ iu; koketa ĉambristino; (f) koketa okulumado.
flirtema. [VIDU] galanta.
  • kokete
    En koketa maniero: ŝi ŝajnigas sin kokete naiva (Z); kokete rideti (B).
  • koketi (tr)
    Peni plaĉi, precipe al eventualaj seksaj partneroj, per sia eksteraĵo kaj konduto: koketi al iu; vane ŝi koketis la malvarman junulon (B); pro tio, ke la filinoj de Cion iras kun etendita kolo kaj malmodesta rigardo, iras kaj koketas [...] (X); (f) artistoj kiuj koketas kun si pri sia verko, se ĝi eĉ estas malbela (Z).
    amindumi, dandi.
  • koketado
    Ago de iu, kiu koketas: ŝi estas teda pro siaj ĉiamaj koketadoj.
  • koketeco
    Eco de iu koketa: majoro Plut per troa koketeco turnas sur sin la tempeston (G).
  • koketulino (Z)
    Virino koketa: ludi la koketulinojn (en teatro).
  • RIM. 'galanteco' aperas precipe en agoj kaj konduto, 'koketeco' en vestoj kaj gestoj; el tio sekvas, ke 'galanteco' estas precipe aktiva, 'koketeco' precipe pasiva.

    koketa

    Iel rilatitaj:

    agrablx plumx seksx vestx