grapolo

grapol/o

  1. [BOTANIKO] Alcentra infloresko (k finevolue infruktesko) kun pedunkletaj floroj sur komuna pedunklo, kaj kies plej junaj floroj troviĝas tuj sub la apekso:
    spiko, korimbo, paniklo.
  1. [KOMUNUZO] Grapolo 1 kaj samaspektaj infloreskoj (paniklo, tirso): grapolo de ribo, hiacinto, vinbero (pli ĝuste paniklo); grapolo da riboj, da vinberoj.
    beraro, fasko, peniko, uvo.
  • kunmeta grapolo
    [BOTANIKO] Paniklo aŭ tirso.
  • grapoleca
    Simila al grapolo, grapoltipa: grapoleca infloresko; grapoleca disbranĉiĝo de la tigo de koniferoj.

    grapolo

    Iel rilatitaj:

    berx cumx florx vinx