glazuro

glazur/o (2)

  1. Vitrigebla substanco, per kiu oni kovras potojn, kahelojn ks, por fari ilin aŭ pli fortikaj, nepenetreblaj por la akvo, aŭ pli glate brilantaj.
    emajlo, glaceo, lako, verniso.
  1. [KUIRARTO] Pulvorigita sukero kun citronosuko aŭ solidiĝanta siropo, per kiu oni kovras kukojn, tortojn ktp.
    pralini.
  • glazuri (tr)
    Kovri per glazuro 1 aŭ 2: glazuritaj teleroj; [KUIRARTO] glazurita benjeto.

    glazurx

    Iel rilatitaj:

    apretx glacix kahelx kuirx vestx