disonanco

[MUZIKO] Malagrabla efekto de tonokombinoj inter si neakordigeblaj: okto estas konsonanca, duonduto estas disonanca.
konsonanco.

(f) Manko de harmonio, malakordo: disonanco en nia lingvo (Z); la plej malgrandan disonancon de la koloroj ŝi tuj rimarkis; profunda disonanco inter la karakteroj.