defraŭdi
defraŭd/i
= fraŭdi.
fraŭd/i (tr) ⚖ Trompe k malhoneste senigi je mono aŭ alia valoraĵo, pri kiu iu persono havas rajton: fraŭdi la ŝtaton pri siaj impostoj; fraŭdi la doganon; la notario fraŭdis lin je parto de lia rento.
fraŭdo. Ago de fraŭdanto.
fraŭdiĝo. Stato de tiu, kiun iu fraŭdis: (f) sento pri fraŭdiĝo (ekz. ĉe malfavorata infano).
defraŭdi, prifraŭdi. Ruze, ŝtelume forpreni ion, kion oni ne rajtas preni: defraŭdi leteron, konfiditan monsumon; de la heredaĵo la konkubino defraŭdis la juvelojn.
Iel rilatitaj:
fraŭdx