defii

(iu) Aserti al iu, ke li/ŝi ne kapablas superi la asertanton en konkurso, ludo ks: defii ĉampionon de bokso; la testudo defiis la leporon pri kurado; defii amikon ĉe bilardo; (f) defii la danĝeron.
provoki, spiti, mal· tima.

(io) Prezenti nesupereblan obstaklon: tia politiko defias ĉian difinon; skribaĵo defianta la deĉifron.

defio
Ago de iu, io defianta: fari, akcepti defion; civilizacio, kiu respondas la defion, kiun la tropika klimato direktas al ĝi.