centaŭreo

centaŭre/o

[BOTANIKO] g. (centaurea el asteracoj) de unu- k plur-jaraj herboj kun kapituloj el tubetfloroj, la ĉirkaŭaj el tiuj ĉi plejofte funelformaj, pli grandaj, okulfrapaj k senseksaj; ĉ. 500 sp-oj, plejparte n-hemisferaj, multaj pororname kultivataj.
cejano, kniko [vidu] centaŭrio.
centaŭreo

centaŭreo


Iel rilatitaj:

asterx cejanx centaŭrix florx herbx knikx