apoteozo

  • [religio] Diigo: la Romaj imperiestroj estis, post sia morto, honorataj je apoteozo.
  • (f) Glorigo per eksterordinaraj k entuziasmaj laŭdoj: ĉiu publika apero de la diktatoro estis vera apoteozo.
  • [SPEKTAKLO] Lasta, plej brila k luksaspekta parto de spektakloriĉa peco.
  • apoteozi (tr)
  • Diigi.
  • Gloregi.
    • ĉielx,

    Iel rilatitaj:

    brilx dix glorx laŭdx luksx ĉielx