apocino

[botaniko] G. (Apocynum el apocinacoj) de plurjaraj herboj; ĉ. 12 sp-oj el mezvarma Ameriko k de S Rusio ĝis ĉinio, i.a. la kanaba apocino (A. cannabinum), el N Ameriko, kun malgrandaj blankaj aŭ rozaj floroj en apeksa grapolo k kun rampa rizomo medicine uzata.
  • apocinacoj
    Fam. (Apocynaceae) de dukotiledonaj, precipe tropikaj plantoj-plejparte lianoj, ankaŭ arboj, arbustoj k herboj-laktosukohavaj, kun hipoginaj aŭ duonepiginaj floroj karakterizataj de 5 sepaloj, 5 petaloj formantaj tubon, 5 stamenoj k 2 karpeloj, k kies fruktoj estas dufolikloj kun egretohavaj semoj po multaj; ĉ. 1 900 sp-oj el ĉ. 165 g-oj, i.a. apocino, kataranto, nerio, strofanto, vinko.

    Iel rilatitaj:

    arbx florx herbx katarantx medicinx nerix strofantx vinkx