stipo

*stip/o¹


[BOTANIKO] G. (Stipa el poacoj) de unu- aŭ plur-jaraj herboj kun fadenformaj folioj kaj kun paniklo el spiketoj, kies glumetoj portas longajn, rigidajn aristojn po unu; ĉ. 300 sp-oj el la varmaj kaj mezvarmaj regionoj, precipe stepaj, kelkaj pororname kultivataj kaj unu (
alfo) uzata por espartado kaj paperfabrikado.
  • stip/o²
    1. [BOTANIKO] Trunketo, portanta la ĉapelon de bazidifungoj. SIN. stipito.
    1. [BOTANIKO] Trunko de lignecaj unukotiledonaj plantoj, precipe de palmoj. SIN. stipito.
  • stipingo
    (pp fungoj) Ingo ĉe la bazo de la stipo de iuj bazidifungoj (ekz. amanito kaj faluso).

    stipo

    Iel rilatitaj:

    alfx arbx herbx piedx