posteno
*posten/o
- [ARMEOJ] Loko, kie soldatoj estas starigitaj, por ion gardi aŭ batali kontraŭ iu: la antaŭaj kolonoj trovas antaŭ si aŭstrajn postenojn; morti ĉe, sur sia posteno; antaŭposteno.
- Estimata ofico, asignita al iu: okupi eminentan, gravan postenon; ne resti ĉe sia posteno de prezidanto; multaj el ili fariĝis maljunaj sur sia posteno (Z).
posteni (ntr)
Postene stari; prigardi ĉe posteno: tri korpusoj postenis antaŭ la armeo; (f) anĝelo postenas ĉirkaŭ tiuj, kiuj lin timas kaj li ilin savas (Z). postenigi
Asigni postenon al iu: kvar soldatoj, postenigitaj vidalvide de tiu homo, pafis al li en la kranion; (f) la ŝtelistoj posteniĝis post la muro.
embuski. strikposteno
Grupo de laboristoj, starantaj ĉe la pordo de fabriko, por malhelpi la nestrikantojn veni labori.
postenx
Iel rilatitaj:
instalx
laborx
pordx