modo

*mod/o

  1. Nedaŭra, kaprica kutimo, moro aŭ maniero, koncernanta precipe vestadon: vestita laŭ la plej nova pariza, londona modo; tiaj roboj estis tiam en modo; mezuri ĉion per mezurilo de la modo (Z); la alta modo; 'vert de mer!' ĝi estas la lasta modo (Z); vi volas eligi el modo la prepucion? (Z); (f) tiu ĉi afero estas tute ne en modo (Z); pri tiuj ideoj estas modo paroli kun ironia rideto (Z); modrevuo, modgravuroj.
    furoro, sensacio.
  1. [LINGVOSCIENCO] Kategorio de la verbo, esprimanta la sintenon de la parolanto rilate al sia diraĵo.
    indikativo, kondicionalo, optativo, volitivo. [VIDU] modalo, tenso.
  1. [STATISTIKO] ĉe frekvenca distribuo, la plej ofta grando, la plejoftanto.
  1. (evi) = modalo 4.
  • moda
    Rilata al la modo: moda gazeto, novaĵo, sensacio; modaj artikloj, butikoj.
  • modaĵoj
    Roboj, ĉapeloj, galanterio laŭ la modo.
  • modisto
    Homo, kiu pretigas kaj vendas la lastmodajn vestojn aŭ robojn.
  • eksmoda
    Estanta laŭ iama, ne plu aktuala modo.
  • eksmodiĝi, elmodiĝi
    ĉesi esti laŭmoda.
  • laŭmoda
    Konforma al la lasta modo.
  • u-modo
    Volitivo.
  • us-modo
    Kondicionalo.

    modo

    REVO: [modo]
    Adopti modon.Eksmodiĝinta.Ĝi estas la lasta modo.Krei, enkonduki, adopti novan modon.La modo pri tio jam pasis de longe.Modo jam datiĝanta de ok jaroj.Vestita laŭ la plej nova modo.
    vesto.

    Iel rilatitaj:

    dandx modernx novx vestx