krepusko

*krepusk/o

  1. Nehela lumo, kiun estigas sunaj radioj resenditaj de la tera atmosfero post subiro de Suno kaj antaŭ ĝia leviĝo: mara krepusko komenciĝas aŭ finiĝas, kiam Suno estas je 12° sub la horizonto, kaj astronomia krepusko je 18°; matenkrepusko, vesperkrepusko.
  1. (f) Ekkadukiĝo, ekfiniĝo, ekmalfortiĝo: mia cerbo naĝas kvazaŭ en krepusko; la Krepusko de la Dioj (opero de Vagnero).
    agonio, dekadenco.
  • krepuska
    1. Karakterizata dekrepusko: krepuska lumo; krepuskaj papilioj.
    1. (f) Malluma, malvigla, malgaja: la krepuska periodo de la vivo (B).
  • krepuski (ntr)
    Nehele lumi: komencis krepuski (Z).
  • krepuskiĝi
    1. (pp nokto) Proksimiĝi.
    1. (f) Malklariĝi: la penso en li krepuskiĝas.
      kadukiĝi, kliniĝi.
  • elkrepuskiĝi
    1. (pp tago) Proksimiĝi, naskiĝi.
    1. (f) Klariĝi, naskiĝi: grandaj ideoj elkrepuskiĝas en mia animo (Z).

    krepuskx

    Iel rilatitaj:

    agonix aŭrorx aŭtunx dekadencx matenx noktx tagx