daturo

*datur/o

[ BOTANIKO] G. (Datura el solanacoj) de unujaraj herboj venenaj pro enhavo de alkaloidoj, kun grandaj, trumpetformaj floroj k kun 4-kameraj kapsuloj dornaj ĉe pluraj sp-oj; 9 sp-oj originaj el S Nord-Ameriko, kelkaj naturigitaj en granda parto de la Mondo. SIN. dorn· pomujo.
stramonio.

Iel rilatitaj:

BOTANIKO dornx herbx pomx stramonix venenx