cezalpinio

cezalpini/o

[ BOTANIKO] G. (Caesalpinia el fabacoj) de arboj k trunkarbustoj kun plejofte dornaj branĉoj, kun duoble plume kunmetaj folioj k kun ruĝaj aŭ oranĝkoloraj floroj en okulfrapaj grapoloj aŭ panikloj; ĉ. 150 sp-oj el la varmaj regionoj, pluraj kultivataj por ornamo, tanino, ligno, medicino.

Iel rilatitaj:

BOTANIKO arbx dornx fabx medicinx