apenaŭ


  • (kun kvant ovorto) 'ne pli multe ol', 'ne tute tiom ': apenaŭ centon povus vi kalkuli ĉe nerapida kalkul o (Z); tiu mono, kiu povas sufiĉi apenaŭ por kelke da tagoj (Z); tio kostas apenaŭ kvin frankojn; mi restos apenaŭ tri tagojn.
  • (ĉe verbo) 'preskaŭ ne': li apenaŭ scias legi; persono, kiun mi apenaŭ konas (Z); la malfeliĉa imperiestro povis apenaŭ spiri (Z); la vizaĝo havis sur si apenaŭ videblajn sulketojn.

  • RIM. ĉar du negacioj detruas unu la alian, 'apenaŭ ne' egalsignifas kiel 'preskaŭ': apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, preskaŭ elglitis miaj paŝoj (X).
  • (rilate kun kiam) 'antaŭ tre mallonga tempo': li estis foririnta, kiam vi alvenis.
  • II- Subjunkcio , signifanta 'tuj, post kiam', 'preskaŭ samtempe, kiam': apenaŭ ĝi ektuŝis la teron, ĝi faradis ĉiam novan salton (Z); apenaŭ ŝi venis al la fonto, ŝi vidis unu sinjorinon [...] (Z); apenaŭ ŝi paŝis dekkelke da ŝtupoj, ŝi vidis du malsuprenirantajn virinojn (Z).
  • apenaŭa
    Preskaŭ ne rimarkebla: apenaŭa venteto, rideto.
    • Apenaŭ teni la okulojn malfermitaj.
    • La malplimultoj estas apenaŭ tolerataj fremduloj.
    • Oni apenaŭ distingas la retuŝojn sur la pentraĵo.
    • sufero apenaŭ imagebla.

    adverbo multa preskaŭ ĵus

    Iel rilatitaj:

    adverbx kalkulx kvantx multx preskaŭ tiom ĉirkaŭ ĵus