airo

[ botaniko] G. (Aira el poacoj) de unujaraj herboj kun 2- floraj spiketoj en paniklo; ĉ. 10 sp-oj el Eŭropo k la Mediteranea regiono, plejparte sekejaj k sablejaj, kelkaj (ekz. A. elegantissima) kultivataj por ornamo.

Esprimoj:



Kelkaj kunmetaĵoj:



Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:



Rilatitaj vortoj:



Iel rilatitaj:

botanikx florx herbx ornamx