ailanto

[ botaniko] G. (Ailanthus el simarubacoj) de arboj, kun grandaj (0,5-1 m longaj), plume kunmetaj folioj k kun flugilhavaj fruktoj ( samaroj); 5 sp-oj hejmaj de Azio ĝis Aŭstralio, i.a. A. altissima, naturigita en N Ameriko k C k S Eŭropo, pasintece kultivata por bredado de sp. de silkraŭpo (Samia ĉznthia).

Esprimoj:



Kelkaj kunmetaĵoj:



Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:



Rilatitaj vortoj:



Iel rilatitaj:

arbx botanikx cedrelx fruktx samarx