verando

verand/o

  1. (en Eŭropo) Kovrita kaj vitroŝirmita teraso aŭ balkono: ŝi eliris al ili sur la verandon (Z).
  1. (ekster Eŭropo) Aperta galerio, etendiĝanta ĉirkaŭ domo, laŭlonge de unu aŭ pluraj ĉambroj, konsistanta el tegmento subtenata de fostoj aŭ kolonoj kaj iufoje, precipe en Japanio, fermebla per paneloj.


Iel rilatitaj:

balkonx bangalx domx