unika

unik/a (3)

  1. Sola laŭ sia kvalito; ne havanta alian egalan aŭ similan: tio estis unika spektaklo; li skribis unikan ĉapitron el la historio de nia lingvo; ĉiu ceramikaĵo de Pikaso estas unika.
  1. = ununura, solsola.
  • unikaĵo
    Io unika: tiu ĉi vazo estas unikaĵo.

    unikx

    Iel rilatitaj:

    apartx nur