trotuaro

*trotuar/o

Irejo, ordinare tegita per ŝtonplatoj aŭ bitumo, rezervita por piedirantoj ambaŭflanke de strato aŭ ŝoseo: kelke da personoj okupas la tutan larĝon de la trotuaro (Z); ŝi desaltis de la trotuaro (Z). [VIDU] defluilo, kanaleto.
  • trotuar (um)i
    (fm pp amorist(in)o) Varbi klientojn sur trotuaro.
    stratulino.

    trotuaro


    Iel rilatitaj:

    domx vojx