trotuaro
*trotuar/o
Irejo, ordinare tegita per ŝtonplatoj aŭ bitumo, rezervita por piedirantoj ambaŭflanke de strato aŭ ŝoseo: kelke da personoj okupas la tutan larĝon de la trotuaro (Z); ŝi desaltis de la trotuaro (Z). [VIDU] defluilo, kanaleto. trotuar (um)i
(fm pp amorist(in)o) Varbi klientojn sur trotuaro.
stratulino.
Iel rilatitaj:
domx
vojx