koncipi
koncip/i (tr)
Formi en si post fekundiĝo la ĝermon de vivanta estaĵo: li envenis al ŝi kaj tuj ŝi koncipis de li heredonton; laŭ la katolika dogmo la Dipatrino estis koncipita senpeka.
gravediĝi. koncipado
La ago de koncipanta virino. koncipiĝo, koncipiteco
La stato de iu, kiun oni koncipis. antikoncipa, kontraŭkoncipa
Malhelpanta gravediĝon.
preventi.
Iel rilatitaj:
Anunciacix
estx
seksx