hardi
*hard/i (tr)
- Meti ruĝvarmigitan ŝtalon en malvarman likvon, por ĝin pli malmoligi kaj pli elastigi: bone hardita glavo.
- Malmoligi: nudpieda marŝado hardas la plandojn; hardita ledo de ŝildo.
- (f) Fari nesentema por fizikaj aŭ moralaj suferoj; fortigi ies karakteron: la longa kaj malfacila batalado min hardis (Z); mizero hardas la korojn; maljunulo hardita en malfeliĉoj; soldato hardita kontraŭ frosto, laciĝoj; obstine ĝi paŝas, provita, hardita, nia bravega anaro (Z); maljuna hardito.
hardado
Ago de hardanto: hardado de fajliloj, de spado de klingo; hardado en akvo, en oleo, per martelado; hardado de la karaktero. hardebla
Tia, ke oni povas ĝin hardi: varmohardeblaj rezinoj. hardebleco
Propreco de materialo, ekz. ŝtalo, akcepti harditecon per taŭga procedo. hardiĝi
Iĝi malmola aŭ fortigita per hardado: hardiĝinta malbonulo. harditeco
Fizika aŭ morala fortika malmoleco: la harditeco de ŝtalo, de volo. malhardi - Varmigi harditan ŝtalon ĝis la bluo, por nuligi ĝian hardecon.
- Moligi, malfortigi: la riĉeco malhardas la kuraĝon.
rapidharda
(pp hardita ŝtalo) Tia, ke eĉ se malhardite pro troa varmigo (ekz. borilo, kiu tro funkcias), ĝi rehardiĝas mem je meza temperaturo.
Iel rilatitaj:
laborx
metalx