fablo
*fabl/o
Rakonto, plejofte versa, en kiu agas kaj parolas bestoj aŭ objektoj, kaj per kiu oni prezentas moralinstruon, ordinare formulitan komence aŭ fine: la fabloj de Fedro, de Lafonteno; Ezopo instruis per siaj fabloj ĉie la popolojn (K); fablo pri l' naivaj ŝafoj (K); malsatulon la fabloj ne nutros (Z).
apologo, alegorio, parabolo. fabla
Apartenanta al la regiono de la fabloj: fabla besto, estaĵo; fabla tempo; (f) fable (fabele) facila lingvo (Z). fabli (ntr)
Rakonti, verki fablojn: sed fabli nur por fabli ŝajnas senvaloraĉa (K). fablaro
Libroforma kolekto de fabloj. fablisto
Verkisto de fabloj: Krilov estas la rusa fablisto.
Iel rilatitaj:
fabelx