diletanto

diletant/o (3)

Persono, kiu sin okupas pri arto aŭ scienco neprofesie k celante nur sian plezuron: mi ne estas filozofo-specialisto, mi estas nur diletanto (Z).
amatoro.
  • diletanteco
    Psika stato de tiu, kiu serĉas nur sian plezuron en la sciencaj aŭ artaj okupoj, neniel celante veron aŭ ĝeneralan utilon: tiu supraĵa konado de la arto, nomata artista diletanteco (Z).

    diletantx

    Iel rilatitaj:

    amx