defeti
defet/i (ntr)
Kredi sin aŭ sian partion venkota. defetismo
Psikostato, karakterizata de malfido en la venko ĉe milito aŭ sukceso ĉe entrepreno, k emo al kapitulaco aŭ rezignado: malbonaŭguraj opinisondaĵoj kontribuis al la defetismo de la opozici-ĉefo, kies partio poste malvenkis ĉe la urnoj (M). defetisto
Persono ema al defetismo.
Iel rilatitaj:
kapitulacx
rezignx
venkx