cinika

cinik/a (2)

  1. Apartenanta al antikva sekto de filozofoj, kiuj afekte malŝatis la komforton k sociajn decregulojn: cinika doktrino, filozofo; cinikismo, cinikulo. [VIDU] Diogeno.
  1. Sen· honte mal· deca; senhontega; montranta indiferentecon k malŝaton por dia noblaĵo: cinika parolo, konduto; afekti cinikecon.

Iel rilatitaj:

Bajronx Diogenx antikvx decx doktrinx filozofx hontx