cercido
cercid/o
[ BOTANIKO] G. (Cercis el fabacoj) de falfoliaj arboj k trunkarbustoj kun rozaj, violetaj aŭ blankaj floroj ofte elbranĉaj, aperantaj antaŭ aŭ kun la folioj; 6 sp-oj el S Eŭropo, Azio k N Ameriko, pluraj kultivataj por ornamo k por ligno uzata i.a. por mebloj, i.a. la Judea arbo (C. siliquastrum).
Iel rilatitaj:
BOTANIKO
arbx
fabx