cercido

cercid/o

[ BOTANIKO] G. (Cercis el fabacoj) de falfoliaj arboj k trunkarbustoj kun rozaj, violetaj aŭ blankaj floroj ofte elbranĉaj, aperantaj antaŭ aŭ kun la folioj; 6 sp-oj el S Eŭropo, Azio k N Ameriko, pluraj kultivataj por ornamo k por ligno uzata i.a. por mebloj, i.a. la Judea arbo (C. siliquastrum).

Iel rilatitaj:

BOTANIKO arbx fabx