censo

cens/o

  1. Entabeligo, per ŝtataj funkciuloj, de la ricaĵoj de la civitanoj, kun la celo difini ĉies imposton, rangon, voĉdonrajton ks.
  1. Popol· nombrado: la unuaj censoj okazis en la skandinavaj landoj meze de la 18a jc.
  • censi (tr)
    Fari tian entabeligon aŭ nombradon.
  • censisto
    Oficisto, komisiita al censado.

    Iel rilatitaj:

    cenzorx nombrx popolx