blendo

  1. [ ARMEOJ] Aro da ŝtalaj platoj, kiujn oni fiksas sur la parietoj de ŝipo, veturilo, aviadilo k.a. , por ŝirmi kontraŭ pafaĵoj: la kava raketo traboris la blendon.
  1. [ GEOLOGIO] (Z) (ark.) Kn de diversaj mineraloj (precipe metalaj sulfidoj k arsenidoj), sen metala brilo, ekz. sfalerito (zinkblendo), kirmesito ( antimonblendo), uraninito (peĉblend), hornblendo.
  • blendi (tr)
    Provizi per blendo 1: blendita tanko, aŭtomobilo; nesufiĉe blendita ĉasaviadilo.

    Iel rilatitaj:

    ARMEOJ GEOLOGIO antimonx kirmesitx metalx mineralx sfaleritx tankx ŝirmx