bifaco

[ PRAHISTORIO] ŝtona ilo migdalforme tajlita k ambaŭflanke retuŝita por ricevi tranĉan periferion; ĝi karakterizas la aĉeŭlean industrion.

Iel rilatitaj:

-il PRAHISTORIO abevilix aĉeŭlex tranĉx ŝtonx