bifaco
[
PRAHISTORIO
]
ŝton
a
il
o migdalforme tajlita k ambaŭflanke retuŝita por ricevi
tranĉ
an periferion; ĝi karakterizas la
aĉeŭle
an industrion.
Iel rilatitaj:
-il
PRAHISTORIO
abevilix
aĉeŭlex
tranĉx
ŝtonx