apozicio

[lingvoscienco] Sintagmo, reprezentanta la saman realaĵon, kiel la antaŭa subst. aŭ pron. , sed prezentanta ĝin alimaniere; ekz. en la frazoj 'Alberto, reĝo de la Belgoj', 'Dio indulgu nin, pekulojn!', 'la koko, trumpetisto de l' mateno, vekas nin dormantojn', la sintagmoj 'reĝo de la Belgoj', 'pekulojn', 'trumpetisto de l' mateno' k 'dormantojn' estas apozicioj de la antaŭa subst. aŭ pron. [VIDU] nominacio.

apud

Iel rilatitaj:

apud ke nominacix sintagmx