trokeo
troke/o (Z)
[BELETRO] Piedo, konsistanta el unu longa kaj unu mallonga (aŭ unu akcenta kaj unu senakcenta) silabo. trokea
Konsistanta el trokeoj; trokea ritmo, verso. tritrokeo, kvartrokeo, kvintrokeo, sestrokeo, oktrokeo
Verso, konsistanta resp. el 3, 4, 5, 6 aŭ 8 trokeoj.
Iel rilatitaj:
piedx