tribuno

*tribun/o

  1. [HISTORIO] Alta podio por Roma juĝisto, poste por episkopo en la absido de baziliko.
  1. Galerio, malfermiĝanta alte super navo, aŭ sur ĉambrego kaj rezervita al eminentaj ĉeestantoj: la diplomataj tribunoj ĉe la parlamentejo.
  1. Elstara podio, plejofte kun seĝo kaj pupitro, de kie parolas oratoro, precipe politika: (f) tiu gazeto liveris al li eĥoplenan tribunon.
    Rostroj.

tribunx


Iel rilatitaj:

kongresx